Monday, December 15, 2008

నువ్వు - నేను

ఉదయించే సూర్యుడు నువ్వైతే
వికసించే పద్మం నేనౌతా
గర్జించే మేఘం నువ్వైతే
చిరుజల్లునై పులకిస్తా
ఎగసిపడే కడలివి నువ్వైతే
ప్రవహించే నదినై చేరుకుంటా
మల్లె వంటి మనసు నీదైతే
పరిమళమై చేరువౌతా
జాబిలి నువ్వైతే
వెన్నెల నేనౌతా
ఇన్ని మాటలేల .........
నువ్వు పురుషుడివి
నేను ప్రకృతిని .
Posted by పరిమళం at 9:40 PM

7 comments:

  1. చిలమకూరు విజయమోహన్December 16, 2008 at 5:29 AM

    చాలా బాగుందండి.

    ReplyDelete
  2. UnknownDecember 16, 2008 at 6:02 AM

    చాలా బాగుందండి. ధన్యవాదములు.

    ReplyDelete
  3. పరిమళంDecember 16, 2008 at 3:13 PM

    @ మోహన్ గారూ!నరసింహా గారూ!ధన్యవాదములు.

    ReplyDelete
  4. మాలతిDecember 17, 2008 at 4:47 PM

    :) చక్కని తలపులు. బాగున్నాయి.

    ReplyDelete
  5. పరిమళంDecember 18, 2008 at 9:51 AM

    @తెలుగు తూలిక గారూ!కృతజ్ఞతలు.

    ReplyDelete
  6. Change MakerDecember 18, 2008 at 10:14 AM

    మీ రచనలన్నీ చాలా బావున్నాయండి

    ReplyDelete
  7. పరిమళంDecember 18, 2008 at 11:14 AM

    @ బాటసారి గారూ !మీ కామెంట్ కి ధన్యవాదములు .నా కవితలు మీకు నచ్చడం తెలుగుపై మీకున్న అభిమానం కావచ్చు కాని నాకేమంత భాషా పరిజ్ఞానం లేదు .పైగా నేను మీకంటే జూనియర్ నే నండీ .

    ReplyDelete

Subscribe to: Post Comments (Atom)