ముకుంద ప్రియాం ...

లక్ష్మీం క్షీర సముద్రరాజతనయాం శ్రీరంగధామేశ్వరీం
దాసీభూత సమస్త దేవవనితాం లోకైక దీపాంకురాం
శ్రీమన్మందకటాక్షలబ్ధవిభవత్ బ్రహ్మేంద్ర గంగాధరాం త్వాం
త్రైలోక్య కుటుంబినీం సరసిజాంవందే ముకుంద ప్రియాం

* బ్లాగ్ మిత్రులందరికీ వరలక్ష్మీ కటాక్ష ప్రాప్తి రస్తు !

తుదినేస్తం !!

ఎవరామె ??
కాంతివిహీనమైన ఆ కళ్ళూ
విధాత రాసినవేమో ఆ నుదుటి గీతలు
జారిన చెక్కిళ్ళూ ...ఎండిన పెదవులూ
రంగు వెలిసిన జలతారు కురులూ
కదిలిన దంతాలు ...వంగిన నడుమూ
వడలివత్తైన ఒళ్ళూ ...నడవలేని కాళ్ళూ
ఒకప్పటి వైభవానికి గుర్తుగా ....
మిగిలిన శుష్క మందహాసం
కాలాన్ని జయించే శక్తిలేక
నిస్సహాయంగా ....
గాజుగోళీల్లాంటి కళ్ళతో
శూన్యంలోకి చూస్తూ ...
ఇంకా దరి చేరని తుదినేస్తం కోసం
ఎదురుచూస్తూ .....

**గూగుల్ లో వేరే బొమ్మ కోసం వెతుకుతుంటే కనిపించింది ఈ బొమ్మ !
అందానికి తుది మజిలీ ఇదే కదా అనిపించింది .ప్రతి మనిషినీ భయపెట్టే వృద్ధాప్యం !

ఈ నిశ్శబ్దాన్ని ...

ఇన్నాళ్ళూ అవసరాలు ...
మనిద్దరి మధ్యా ...
మాటల వారిధి కట్టాయి
ఇప్పుడా అవసరమూ లేదు
నువ్వే ముందుగా చేధిస్తావనుకున్నా !
ఈ నిశ్శబ్దాన్ని ...
కాని ఎప్పటిలాగే నేనే ఆపని చేశా !
మాటల యుద్ధం మొదలుపెట్టావు
ఐనా ...
మౌనం కన్నా ఇదే ఎంతోనయం !

నా మొదటి వంట !

ఉప్మా నేను మొదట చేసిన వంట ! ఉప్మా అంటే పైన ఫోటోలో చూసి అదే అనుకోకండి . అలా కనిపించనివాటిని కూడా ఉప్మా అనే అంటారు .కాకపొతే కొన్ని ఉప్మాలు అప్పుడప్పుడూ ఉప్పుమాలుగానూ , ఫెప్మాలుగానూ , అక్కడక్కడా గోళాకృతులుగానూ రూపాంతరం చెందుతూ ఉంటాయి . అటువంటి అద్భుతమైన ఉప్మా రుచి చూసేభాగ్యం అందరికీ కలగదు . కానీ మానాన్నగారికి ఆ అదృష్టం కలిగింది .అదీ నావల్ల !

నాన్నగారి ఉద్యోగరీత్యా తెనాలిలో ఉండేవాళ్ళం .ఊళ్ళో ఏదైనా పెళ్లి కానీ ఫంక్షన్ కానీ ఐతే నాన్నగారికి సెలవులేక ,నాకేమో స్కూలు , అన్నయ్యకు కాలేజి పోతాయని అమ్మే ఎక్కువగా వెళ్ళేది .చిన్నప్పట్నించీ అమ్మ ఊరెళితే నాన్నగారో , అన్నయ్యో వంట చేయడం నేను భోంచేయడం జరుగుతూ ఉండేది .ఇప్పుడు తలుచుకుంటే సిగ్గుగా అనిపిస్తుంది కానీ నేను తిన్న కంచం కూడా నాన్నగారే తీసేస్తుంటే నేను శుభ్రంగా చేతులు కడిగేసుకొని వచ్చేసేదాన్ని .అన్నట్టు అన్నయ్య చండాలంగా చేసేవాడుకానీ మా నాన్నగారు మాత్రం వంట చాలాబాగా చేస్తారండోయ్ !

నేనప్పుడు తొమ్మిదోతరగతి చదువుతున్నా ...అమ్మ , అన్నయ్య ఊరేళ్ళారు. సాయంత్రం నేను స్కూల్ నుంచివచ్చేశాక నాకెందుకో రోజూ నాన్నగారు కష్టపడివండితే నేను తింటున్నాను ఈరోజు డ్యూటీ నుంచి వచ్చేసరికి నేనే వంటచేసి ఆశ్చర్యంలో ముంచేద్దాం అని డిసైడ్ ఐపోయా .ఆరోజు శనివారం కాబట్టి అన్నం తినరు . టిఫెన్ చేయాలి ...ఏం చేయాలి ? ఎలా చేయాలి ?

అర్జంటుగా పక్కింటి అత్తయ్యగారింటికి పరిగెత్తా ..ఆవిడ లేరు కాని వాళ్ల అమ్మాయి ఉంది . సత్యవతక్కా అర్జంటుగా ఐపోయే టిఫిన్ చెప్పవా ...అని అడిగి కావలసిన పదార్ధాల లిస్టు , చేసే విధానం రాసుకొని ఇంటికివచ్చి మొదలుపెట్టా ...
ఉల్లిపాయలు సాంబార్ లోకి కోసే సైజులో , టమోటాని రెండు ముక్కలు ( టమోటా వేస్తె ఉప్మాకి ఎక్స్ ట్రా టేస్ట్ వస్తుందని చెప్పింది కానీ పచ్చిమిర్చి వెయ్యాలని చెప్పనేలేదు ) గా కోసి రెడీ చేసుకున్నా ! పోపు దినుసులు అంది కదాని పోపులపెట్టి తీస్తే దాంట్లో చాలారకాలు కనిపించాయి బాండీలో నూనె వేసి పెట్టెలోని సామగ్రి అంతా చేతికి వచ్చినంత వేసి ఆపై ఉల్లిపాయలూ ....వగైరా వేసిరెండు గ్లాసుల నీళ్లు పోసి ( మూడుగ్లాసులు పోయాలని అక్కకి కూడా తెలీదట తర్వాత తెలిసింది )మర్చిపోకుండా ఉప్పువేసి ఇక రవ్వకోసం వెతకటం మొదలుపెట్టా ...అది దొరికేసరికి నీళ్లు మరిగి గ్లాసుడైనట్టున్నాయి . రవ్వ మొత్తం కుమ్మరించి తిప్పుదామంటే అక్కడేం తిప్పేచాన్స్ లేదు . ఇక మూతపెట్టేసి నాన్నగారికోసం ఎదురుచూట్టం మొదలు పెట్టా !

రాగానే తొందరగా స్నానం చేసేయండి నాన్నగారూ !నేను మీకోసం ఉప్మా చేశానని చెప్పగానే ఆయన కళ్ళల్లో ఆశ్చర్యం ! నువ్వు స్టవ్ ఎందుకు ముట్టుకున్నావ్ రా ...ఉల్లిపాయలుకూడా కోసావా ..ఏమన్నా అయితేనో అని మెత్తగా చివాట్లు పెడుతూనే స్నానం ముగించి వచ్చి ప్లేట్లో పెట్టుకుందామని చూస్తె బాండీ లోంచి అట్లూస ఊడిరానని మొండికేస్తే దాన్ని బలవంతంగా పెకలించి ఉప్మాని పెట్టుకొని దానిలో గుండ్రం గా ఉండలుగా ఉన్న వాటిని చేత్తోచిదుపుతుంటే రవ్వ జలజలా రాలుతున్నా కలిపేసుకొని బుజ్జిగాడూ ..చాలా బావుందిరా ..అమ్మకూడా ఇలా ఎప్పుడూ చేయలేదు అంటూ దాంట్లోనే మజ్జిగ కలిపేసుకొని తినేసి నాకు అన్నం వండుతుంటే అర్ధం కాలేదు . నేనూ అదేతిందామని ఎక్కువే చేశానుకదా అని నోట్లో పెట్టుకోగానే ఏడుపొచ్చేసింది . అంత కష్టపడినా అమ్మ చేసినట్టు రాలేదు ఏం బాలేదు అంటే ...లేదురా చాలా బావుంది అమ్మెప్పుడూ టమోటాలే వెయ్యలేదు . అంటూ నాకు అన్నం తినిపించారు . అంతే కాదు తర్వాతకూడా చాన్నాళ్ళు మా బుజ్జమ్మ ఉప్మా చేసింది అంటూ అందరికీ చెప్పేవారు .అమ్మొచ్చాక కూడా అంతే బుజ్జమ్మ ఉప్మా బ్రహ్మాండంగా చేసిందని చెప్పారు .ఇప్పుడు తలుచుకుంటే కళ్లు చెమరుస్తాయి .

ఎంత చండాలంగా చేసినా నా మొదటి ప్రయత్నం అవటం వల్లనో ఏంటో ..ఉప్మా నా ఫేవరేట్ టిఫిన్ . ఇప్పుడు అలాచేయను లెండి . మా శ్రీవారు ఉప్మా ఇష్టమేంటో ..తప్పకపోతే తింటాం కానీ అని వెక్కిరిస్తూనే ...నాకోసం నేర్చుకొని నాకంటే ఎక్సలెంట్ గా చేస్తారిప్పుడు .

** ఒక ముఖ్య విషయం చెప్పటం మరిచా ...నాకు ఉప్మా చేయడం ఎలాగో చెప్పిన సత్యవతి అక్క అప్పటికి తను ఒక్కసారికూడా చేయలేదట !ఆ సంగతి తర్వాత వాళ్ళమ్మ గారు చెప్తే తెలిసింది :) :)

అక్షింతలు...

కళ్ళముందు నువ్వు లేకుంటేనేం ?
రెప్పమూసినపుడల్లా నిను చూస్తూనేఉన్నా!
నిను చేరనీయక విధి శాశిస్తే ...
నీ జ్ఞాపకాలను నేశ్వాశిస్తా!
నువ్వు నా ప్రేమను కాదన్నా ...
నీ సుఖమే నేకోరుకున్నా !
అందుకే అశ్రువులే అక్షింతలుగా ...
నినునేదీవిస్తున్నా !
ఇది నా ఓటమి కానేకాదు....
మరుజన్మనేది నిజమేఐతే ,
నీ ఒడిలో పసిపాపనై ...
నీ ప్రేమను గెలుచుకుంటా !

గోరింట పూసింది...అరచేత !

గోరింటాకు ....
కన్నె నుండి బామ్మ వరకూ అందరినీ మురిపించే ముద్దుటాకు!అట్లతద్ది తర్వాత అందరూ ప్రత్యేకంగా పెట్టుకొనేది ఆషాడంలోనే .

ముద్దుపాపలు అమ్మ ఒడిచేరి నా చేయికంటే గోరింటాకు రుబ్బిన నీచేయి ఎర్రగా పండిందేమంటూ గారాలు పోతారు .ఎంత ఎర్రగా పండితే అంత మంచి మొగుడొస్తాడంటూ అమ్మమ్మలు పెట్టిన గోరింట ...నీకెలా పండిందంటే నీకెలా పండిందంటూ రాబోయే వరుడ్ని అరచేతి గోరింట చూసుకొని మురిసిపోతారు కన్నె బంగారు తల్లులు . కొత్త పెళ్ళికూతురు ఆషాఢపు వియోగం మరచి పండిన ఎరుపు చూసుకొని ...మగని ప్రేమ తలచుకొని సిగ్గుల మొగ్గయిపోతుంది .

గోరింటాకు ఇష్టపడని స్త్రీలు అరుదనే చెప్పాలి .మిగతావారి సంగతికేం కానీ నాకు మాత్రం గోరింటాకంటే చిన్నప్పట్నుంచీ చాలా ఇష్టం . ఈ కోనులూ....కొత్తరకాల డిజైనులూ...ఎన్ని వచ్చినా ఆకు రుబ్బి వేళ్ళ నిండుగా ...అరచేత చందమామ చుక్కలు పెట్టుకోవడమంటేనే నాకు ఇష్టం . సెలవుల్లో అమ్మమ్మ వాళ్ల ఇంటికి వెళ్ళినప్పుడు మా పొలంగట్టు మీద గోరింటాకు చెట్టు ఉండేది మా సోమయ్య ( పాలేరు ) బుజ్జమ్మ వచ్చిందంటూ తువ్వాలు నిండుగా ఆకు కోసి తెచ్చేవాడు . అప్పట్లో మిక్సీలు లేవు అమ్మమ్మ రుబ్బురోలులో వేసి చింత పండు , కుండ పెంకు , పటిక ( నాకు అవే గుర్తున్నాయి ) వేసి మెత్తగా రుబ్బి వాకిట్లో గట్టుమీద కూర్చోబెట్టి రెండు చేతులకూ ..కాళ్ళకు పారాణీ ....పచ్చటి కాళ్ళకు అందంగా పండుతుంది అంటూ ఇంత వెడల్పు పారాణీ పెట్టి ..ఇంకా రెండు కాళ్ళ క్రిందా రెండు మొక్కల పీటలు పెట్టి అరికాలు అంతా పెట్టేది .ఆ తర్వాత అన్నం కలుపుకొని వచ్చి తినిపిస్తుంటే ...వెన్నెట్లో చందమామని చూస్తూ ..అరచేత పండబోయే చందమామని ఊహించుకుంటూ ...అమ్మమ్మ చేతి గోరుముద్దలు తినడం మరిచిపోలేని అనుభూతి !

ఆ తర్వాత కొంచెం పెద్దదాన్నయినా ...నాన్నగారి ఉద్యోగరిత్యా రైల్వే క్వార్టర్స్ లో ఉన్నప్పుడు తెలిసిన వారెవరైనా గోరింటాకు ఇస్తే అమ్మ నాకు పెట్టి ..అన్నయ్యకు కూడా కొద్దిగా దాచి ఉంచేది . చేతులూ , కాళ్ళూ నిండుగా పెట్టుకున్నా అన్నయ్యకి మిగల్చటం నాకు ఇష్టముండేది కాదు ఎందుకంటే ఎంత కొంచెం మిగిలినా దాన్ని అందంగా ( వాడికి క్రియేటివిటీ ఎక్కువలెండి ) పెట్టుకొనేవాడు .నాకంటే ఎర్రగా పండేది .అంతేకాదు కొత్తగా NTR సినిమాలు రిలీజైతే ఆ పేరు అన్నయ్య చేతిమీద ప్రత్యక్షం !EX: గజదొంగ ...అలాగన్న మాట ! అన్నయ్య ఆయనకి వీరాభిమాని లెండి . పైగా నేను నిద్రపోయాక పెట్టుకొని పొద్దుట లేచాక చూపించేవాడు .నేనేమో ఉడికిపోయి నువ్వెందుకు వాడికిచ్చావ్ ?అత్తయ్యగారు నాకోసం పంపిస్తే అంటూ అమ్మ దగ్గర పేచీ పెట్టేదాన్ని ..అప్పట్లో మొండిఘటాన్ని లెండి ...అన్ని విషయాల్లోనూ అనుకొనేరు గోరింటాకు , పూలూ ఇవి ఎన్ని ఉన్నా నాకే సరిపోవనిపించేది .

ఆషాడం మొదలైంది ఎలాగైనా గోరింటాకు కావాలని పెచీపెడితే ( ఆ రెండు విషయాల్లోనూ ఇప్పటికీ పెంకి పిల్లనే ) మా శ్రీవారు ఏం తంటాలుపడి తెచ్చారో గానీ మిక్సీలోవేసి చేతికి పెట్టుకొంటుంటే ఒక్కసారిగా చిన్ననాటి జ్ఞాపకాలు వెల్లువలా పొంగుకొచ్చాయి . చందమామ , వెన్నెలా , అమ్మ చేతి గోరుముద్దలూ ...ఇవేవీ ఇప్పుడు లేకపోయినా ..ఎడమ చేతికీ , రెండు కాళ్ళకూ పారాణీ పెట్టుకున్నాక ...శ్రీవారిచేత కుడిచేతికి పెట్టించుకోవడం మరింత అందమైన అనుభూతి ! వచ్చిరాక ఆయన పెడుతుంటే వంకలు పెడుతూనే మహారాణీలా పెట్టించుకుంటా ! ఈ విషయం ఎవరికీ చెప్పకండేం? రాస్తూంటే నా చేతికన్నా ఎర్రనైంది నా మోము .అయినా మన మిత్రులతోనే కదా అని పంచుకొంటున్న అనుభూతి ఇది !పై ఫోటోలోని కుడి చేతి సింగారం మా శ్రీవారి పుణ్యమే ....