స్వయంకృతాపరాధం !

నా పెళ్లి ఫిక్స్ అయి రెండో రోజే నిశ్చితార్ధం కూడా జరిగిపోయింది . ఐతే ఈ విషయాలేవీ స్కూల్ లో చెప్పటానికి చాలా బిడియంగా అనిపించి ...నా బెస్ట్ ఫ్రెండ్స్ కి కూడా ఏమీ చెప్పకుండా మామూలుగా స్కూల్ కి వెళ్తూ వస్తూ ఉన్నాను రెండు నెలల్లో ముహూర్తం ఉంది . పెళ్లి అయ్యేటప్పటికి ఒక నెలా , నెలన్నర రోజుల్లో ఫైనల్ పరీక్షలుంటాయి .సిక్ లీవ్ పెట్టేసి సరాసరి ఎగ్జాం సెంటర్కి వెళ్లి పరీక్షలు రాసేద్దాం ...ఆ తర్వాత ఇంటర్ అంటే పెద్దైపోయినట్టేగా ....పెళ్లైనట్టు తెలిసినా ఫర్వాలేదు అనుకున్నా !అన్నీ మనమనుకున్నట్టు జరిగితే ఇక విధాతకు ఆయన రాసిన రాతకు అర్ధమేముందీ ?

అలా ఒక వారం బాగానే గడిచిపోయింది . ఆరోజు శుక్రవారం ! చివరి పిరీడ్ గేమ్స్ ...మాస్కూల్ లో పెద్ద గ్రౌండ్ ఉండేది. అబ్బాయిలంతా ఒకపక్క ...అమ్మాయిలంతా ఒకపక్క వాలీబాల్ ఆడుతున్నాం ! ఒక్కరే కోచ్ అటు బాయ్స్ కి మాకూ మధ్య తిరుగుతూ ....ఆడిస్తున్నారు . మా గ్రౌండ్ ని ఆనుకొని లెక్చరెర్స్ కోలనీ ఉండేది అదీ మా గ్రౌండ్ ని ఆనుకొని బాబూరావుగారని మాకు తెలిసిన వారుండేవారు . మేమంతా ఆడుతూ ఉండగా డాబాపైనుండి చూసిన ఆంటీ గబగబా దిగి మా గ్రౌండ్ లోకి వచ్చేసి ....ఏంటి బుజ్జమ్మా...నీకు పెళ్లి కుదిరిందంటగా ..మమ్మల్ని పిలవకుండానే ఎంగేజ్మెంట్ చేసేసుకున్నావా ?మాకు తెలీదనుకున్నావా ?అబ్బాయిది ఫలానా ఊరట కదా ...భోజనాల్లో నిన్నుచూసి చేసుకుంటున్నారట కదా ...అసలు నా సమాధానం కోసం చూడకుండా మాట్లాడేస్తూనే ఉందావిడ ! ఒక్కసారిగా రక్తమంతా ముఖంలోకి తన్నుకొచ్చిన భావన ! ఆ ఫీల్ చెప్పలేను .

సడన్ గా గ్రౌండ్ అంతా నిశ్శబ్దం ఆవరించుకుంది ...అప్పటివరకు అరుపులతో ....మాటలతో హోరెత్తిన గ్రౌండ్ ఒక్కసారిగా సైలెంట్ ఐపోయింది ...బాయ్స్ అంతా ఆడటం మానేసి ఆవిడమాటలు ఆసక్తిగా వినసాగారు . మా ఫ్రెండ్స్ అంతా ఆశ్చర్యంగా నోరెల్లబెట్టుకుని నన్నూ ,ఆవిడనీ మార్చి మార్చి చూస్తుండిపోయారు .మా కోచ్ కూడా ముసిముసి నవ్వులు నవ్వుకొంటూ వెళ్లిపోయారు .నేను మాత్రం ఎర్రబడిన మొహంతో అలా చలనంలేని బొమ్మలా షాక్ లో ఉండగానే బెల్ మోగడం ..నేను తేరుకొని పరుగెత్తుకుంటూ బాగ్ తీసుకుని ఇంటికి పారిపోవడం జరిగిపోయింది .

ఆ మర్నాడు ఎలా వెళ్ళను అనుకొంటూనే స్కూల్ కి వెళ్లాను. నేను అడుగు పెట్టగానే క్లాసంతా మళ్ళీ నిశ్శబ్దం ! అబ్బాయిలంతా ముసిముసిగా నవ్వులు ...వాళ్ళల్లో వాళ్లు గుసగుసలు ! ఇక అమ్మాయిలు నేనెప్పుడు దొరుకుతానా అన్నట్టు ప్రశ్నల వర్షం కురిపించారు . స్కూల్ అంతా పాకిపోయినట్టుంది ..మా తెలుగు మేడం కూడా క్లాస్ అవ్వగానే పిలిచి అడిగారు . బహుశా ఆ స్కూల్ మొత్తం మీద ఇలా జరిగింది నాకే అనుకుంటా !

అంతే ఇంటికి వెళ్ళగానే చెప్పేశా !ఇక స్కూల్ కి వెళ్లనని ! అమ్మ ,పిన్ని వాళ్లు మిసెస్ బాబూరావ్ ని కాస్సేపు తిట్టి నన్ను ఒప్పించాలని చూశారు కానీ నేను మొండికేసే సరికి నాన్నగారేమీ మాట్లాడలేదు . ఆ తర్వాత ఎలాగూ తెలిసింది కదాని పెళ్ళికి ముందు శుభలేఖలు ఇవ్వటానికి వెళ్ళినప్పుడు మా హెడ్ మాస్టరు చాలా బాధపడి పెళ్ళి ఐతేనేం .....చదువుకోవడానికేం...తప్పకుండా రామ్మా అని చెప్పారు కానీ ..అప్పుడా మాటల విలువ తెలీలేదు .అలా నాచదువుకి నేనే పుల్ స్టాప్ పెట్టుకున్నా ! నేను వెళ్తానంటే ఎవ్వరూ వద్దని అనేవారు కాదు ...మా అత్తవారింట్లో కూడా ! కానీ ...ప్చ్ ...మా వారు మాత్రం పెళ్లి తర్వాతే డిగ్రీ ఫైనల్ ఇయర్ పరీక్షలు రాసి ఫస్ట్ క్లాస్ లో పాసయ్యారు.

తర్వాత పెళ్ళికి వచ్చిన నా ఫ్రెండ్స్ , మా క్లాస్ అబ్బాయిలు నన్ను స్కూల్ కి రమ్మని , పరీక్షలు రాయమని చెప్పారు కానీ మంగళ సూత్రాలు , మెట్టెలు వేసుకొని స్కూల్ కి వెళ్ళటం సిగ్గుగా అనిపించి ఎవరిమాటా వినలేదు.అయినా అంతా నా స్వయంకృతాపరాధం మాత్రమె కాదండోయ్ ....కొంత దైవం కూడా అనుకూలించలేదు ....అప్పటినుండి నాకు ఒక సెంటిమెంటు కూడా ఏర్పడింది ...అదేంటో మరో టపాలో ....అంతవరకూ సెలవా మరి !