Monday, August 31, 2009
అనుకోకుండా ఒకరోజు -3
ఇంకా వడ్డిస్తూ ఉండగానే నాకు లోపలినుండి పిలుపొచ్చింది . వెళ్ళగానే మొహం కడుక్కో ...జడ వేసుకో అంటూ పిన్ని అమ్మ ఆర్డరు ! ఎన్నిసార్లు వేసుకోవాలి ?నేనేమో ఇప్పుడెందుకు అని పేచీ ...అసలే మనం పెంకి ! బాబాయి అమ్మతో అంటున్నారు అబ్బాయి కాస్త కలర్ తక్కువ కానీ బుద్ధి మాత్రం బంగారం వదినా ...మనమ్మాయి పెద్ద రంగేంటీ ....అని అమ్మ అంటూంటే నేను నలుపా అని ఆశ్చర్యంగా నావైపు చూసుకున్నా ! విషయం కొద్దికొద్దిగా అర్ధమవుతోంది .ఇలా నేను మొహం కడగను అని మొండికేస్తుండగానే పుణ్యకాలం కాస్తా ఐపోయింది . అబ్బాయి వచ్చేశాడు అంటూ నన్ను వంట చావిట్లోకి నెట్టేశారు . ఓ ఐదు నిముషాలకి నన్ను తీసుకొచ్చి వాకిట్లో నించోబెట్టారు . వాళ్లు వరండా మీద ఉన్నట్టున్నారు చూద్దామంటే చెప్పేవరకూ తలెత్తకూడదని పిన్ని ఆర్డరు !
ఏమండీ మా అమ్మాయి నచ్చిందా ...నాన్నగారు అడుగుతుంటే సమాధానం వినపడ్లేదుకానీ అందరూ పెద్దగా నవ్వటం తెలుస్తోంది . లోపలనుండి తన్నుకొస్తున్న ఉత్సుకతని ఆపుకోవడం చాలా కష్టంగా ఉంది ఇక ఎవరేమనుకున్నా సరే తలవంచుకొని నిలబడటం నావల్లకాదు ( అసలే చిన్నప్పటినుంచీ ఎవరికీ తలవంచకు అనే పాటవిని ఇన్స్పైర్ ఐనదాన్ని ) అనుకుంటూ ఉండగా నాన్నగారు నాపక్కకొచ్చి అబ్బాయిని చూడరా ...అన్నారు ఆమాటకోసమే ఎదురుచూస్తున్నానేమో గభాల్న తలెత్తి చూసిన నేను అయోమయంలో పడిపోయాను . అక్కడ ఇద్దరబ్బాయిలు నిలబడి ఉన్నారు . ఇంచుమించుగా ఒకేలా ఉన్నారు . ఎవరినడగాలో అర్ధం కాలేదు . అయినా అందరిముందూ ఎలా అడగను ? అనుకుంటూ మరోసారి ఇద్దర్నీ కాస్త పరీక్షగా చూశా ! ఒకబ్బాయి కాస్త మందంగా పౌడర్ రాసుకొని ప్రత్యేకంగా తయారైనట్టు అనిపించింది . అంతలో వాళ్లు వెళ్ళిపోవడం వెళ్తూ ..ఆ అబ్బాయి మరోసారి తిరిగి నావైపు చూడటం ...అందరూ అది చూసి నవ్వుకుంటూ నాచుట్టూ చేరి అబ్బాయి నచ్చాడా అంటూ అడగటం జరిగింది . లైట్ కలర్ షర్ట్ వేసుకున్నబ్బాయేనా అంటూ మాతమ్ముడి నడిగా ! అవునన్నాడు ఓహో ..శభాష్ రా బుజ్జిగాడూ నీ గెస్సింగ్ కరెక్ట్ అంటూ నాభుజం నేనే తట్టుకొని ...వాడినే సీక్రెట్ గా సిగరెట్ కాలుస్తారా అని అడిగా మందు తాగినా ఫర్వాలేదన్నట్టు ! అసలే మనకి సిగరెట్ అంటే పడదు లెండి ( దానికో చిన్న ఫ్లాష్ బాక్ ఉంది మరెప్పుడైనా చెబుతా ) ఛ ఛా లేదక్కా అన్నాడు వాడు .అంతే నచ్చినట్టూ తల ఊపాను .
అప్పట్లో అమాయకత్వం తప్ప చదువెమైపొతున్ది ? ఇంత చిన్నప్పుడే నాకు పెళ్ళేంటి అన్న ఆలోచనే లేదు . పైగా అప్పట్లో నేను చూసిన కొద్దిపాటి సినిమా నాలెడ్జ్ వల్ల ఒక్కసారి పెళ్లి చూపులకి పెళ్లి కుదరదని నా నమ్మకం :) పైగా జిడ్డు మొహమేసుకొని వెళ్లి నిలబడ్డానాయే ...
ప్చ్ ..కానీ....విధి బలీయం కదా :( వెంటనే మాటలు జరిగిపోయినై ...ఎల్లుండే నిశ్చితార్దానికి మంచిదన్నారు .....అలా అనుకోకుండా ఒకరోజు నా పెళ్లి ఫిక్స్ ఐపోయింది .
** ఇది నావైపు కధ ! అసలు తెరవెనుక కధ తర్వాతి టపాలో ....
Monday, August 24, 2009
అనుకోకుండా ఒక రోజు -2
బాబాయి గారింటికి వెళ్తుంటే దారిపొడుగునా అందరూ వింతగా చూడటమే ...ఒకరిద్దరైతే ఎవరింటికేటండి ? అని అడిగేశారు కూడా ...ఏంటి నాన్నగారూ ! అంతా మనల్ని అలా చూస్తున్నారు అని అడిగితె పల్లెటూరు కాదమ్మా కొత్త మొహాలు కనిపిస్తే అలాగే చూస్తారు అన్నారు .
పిన్ని ,బాబాయి మమ్మల్ని చూడగానే చాలా సంతోషించారు . తమ్ముళ్లిద్దరి సంబరానికి అంటే లేదు . వాళ్ల పెదనాన్నగారింటికి ఇంకా తెలిసినవాళ్ళందరికీ మా బుజ్జక్క వచ్చిందంటూ కొత్తగా కొనుక్కున్న బొమ్మను చూపించినట్టు చూపించేశారు .
ఆ మరుసటిరోజు అమ్మవారికి ( గ్రామ దేవతకి )ఉపారాలు ...మేకపోతునేసుకోవడం ...తర్వాత భోజనాలు.ఊళ్ళో దగ్గర చుట్టాల్నే పిలిచారట !ఎక్కువమంది లేరు ...వంద లోపే కాబట్టి ఇంటిలోనే భోజనాలు . అసలే మనకేమో కొత్తాపాతా ఉండదాయే ! ఇక కొత్తగా వేసుకున్న ఓణీ చెంగును నడుం దగ్గర దోపి వడ్డన మొదలెట్టా ...అలా వడ్డిస్తూ ఓ పెద్దాయన్ని తాతగారూ ..కొంచెం అన్నం వేయమంటారా అంటూ ఆగా ! వద్దమ్మా ...అన్నాసరే .. అదేంటి తాతగారూ పెరుగులోకి కొంచెం వేసుకోండి అంటూ వేశాను .నేను ఆయన్ని దాటి వెళ్తుంటే ఒరే ..రాములూ ...ఈ అమ్మాయి ఎవర్రా ? అని మా బాబాయిగారి అన్నను అడగటం ....ఫలానా వాళ్ల మ్మాయి నాన్నా ..అంటూ ఆయన సమాధానం నాచెవినబడ్డాయి . అప్పటికే పల్లెలో అందరూ అంతే అని మనకి తెల్సిపోయిందిగా !పెద్దగా పట్టించుకోలేదు .
ఆ తర్వాత మేం అంటే పిల్లలందరం భోజనం చేశాం ...ఇంకా ఒకరిద్దరు బంధువులూ , పాలేర్లూ ...పనివాళ్ళూ ఉండిపోయారని వాళ్లకు భోజనాలు వడ్డిస్తున్నాం ....ఎందుకో తమ్ముళ్ళు లోపలికీ , బయటికీ తిరుగుతున్నారు గుసగుస లాడుకొంటున్నారు .కొందరైతే భోజనాల దగ్గరకొచ్చి తొంగిచూసిమరీ వెళ్తున్నారు . ఏదో జరుగుతోంది ....నాకు తెలియట్లేదు ....ఎవరినైనా అడుగుదామా అంటే ...ఆఖరు బంతి జరుగుతోంది వదిలి వెళ్ళటం ఎందుకులే అని చూస్తున్నా ...
( ఇంకా ఉంది )
* తిట్టుకోకండెం..మళ్ళీ చెప్తున్నా ఇది సస్పెన్స్ కాదు పోస్ట్ మరీ పెద్దగా ఉంటే చదవటానికి మీకే బోర్ కొడుతుందేమోని ఆపానంతే !
Sunday, August 23, 2009
వినాయక చవితి శుభాకాంక్షలు !
Thursday, August 20, 2009
అనుకోకుండా ఒక రోజు ...
అవి నేను స్కూల్లో చదువుతున్న రోజులు . అనుకోకుండా ఓ రోజు మాకు కాస్త దగ్గరి చుట్టరికం ఉన్నా బాబాయి గారింట్లో చిన్న ఫంక్షన్ ఉందంటే నేనూ స్కూల్ ఎగ్గొట్టి అమ్మా , నాన్నగారితో బయల్దేరా .అప్పటివరకూ నాన్నగారి ఉద్యగారిత్యా మేం దూరంగా ఉండటం వల్ల నేనెప్పుడూ వాళ్ళింటికి వెళ్ళింది లేదు .వాళ్లు మాత్రం తిరుపతి వెళ్ళినప్పుడల్లా ...మేముండేది దారిలోనే కాబట్టి మధ్యలో ఆగి మాఇంట్లో రెండు మూడు రోజులుండి వెళ్ళేవాళ్ళు .
నేనుమాత్రం ఆ ఊరెళ్ళటం అదే మొదటిసారి !రాజమండ్రి దిగి సిటీ బస్ లో వెళ్ళాలి . అబ్బ ..బస్ ఎంత రష్ గా ఉందో ...దాదాపుగా ఒంటికాలుమీద నిలబడాల్సివచ్చింది . అసలే అతికష్టం మీద ప్రయాణం చేస్తుంటే ...నేను నిల్చున్న పక్క సీటు లో కూర్చున్న పెద్దావిడ కొత్తగా వస్తున్నట్టున్నారు , ఎవరింటికీ అంటూ ఆరా ..అంతకాడికి ఆ బస్ ఎక్కేవాల్లందరూ తనకు తెలుసన్నట్టు ! ( తర్వాత తెలిసింది లెండి ఊళ్ళల్లో కొత్తగా ఎవరొచ్చినా ఊరంతా తెలిసి పోతుందని :) ) సమాధానం చెప్పాక అక్కడితో ఆగితేనా ..వారికి నువ్వేమవుతావు ...ఏం చదువుతున్నావు అంటూ ఒకదానివెంట మరొకటి ...అంతలో ఆ బస్ కు చివరి స్టేజ్ ...మేం దిగాల్సిన గమ్యం వచ్చేసింది .
అప్పటివరకూ జనం మధ్య కూరుకుపోయి ఉన్నామేమో ...బస్ దిగగానే చల్లటిగాలి చుట్టుముట్టింది .చుట్టూ చూశా ...ఎదురుగా గుడి ...ప్రశాంతమైన వాతావరణం ...పక్కనే చెరువు ...పెద్ద రావిచెట్టు చుట్టూ గట్టు ....గోధూళి వేళేమో...ఆ సమయంలో పల్లెటూరు ఎంత సందడిగా ఉంటుందో మీకు చెప్పాలా ? అబ్బ ఎంత బావుందీ ఊరు అనుకున్నా ....అప్పుడు తెలీదు నాకు జరగబోయేదేంటో ......
* పెద్ద సస్పెన్స్ ఏమో అని అనుకోకండి ...అంత సీన్ లేదు ....టపా చాలా పెద్దగా ఐపోతుందేమో అనిపించి ఆపేస్తున్నా ...మిగతాది తర్వాతి టపాలో ....
Friday, August 14, 2009
కృష్ణ ప్రేమ
ప్రభూ !
నీ రూపాన్నినింపుకున్న నానయనాలే
నీకు నెమలిఫించాలు ...
నీ నామాన్ని జపించు నా అధరాలే
నీకు హరి చందనాలు ....
నీ సేవకై మోడ్చిన నా కరములే
నీకు పూలహారాలు ...
సదా నిన్నే ధ్యానించు నా హృదయమే
నీకు పిల్లనగ్రోవిగా ....
నేను చేయు అర్చనాదులు
స్వీకరించడానికి ...
నేవేసిన బుల్లి అడుగులపై అడుగేస్తూ
నువ్వొస్తావని ఎదురుచూస్తున్న వేళ
నేను యశోదమ్మను !
అమ్మతనంలోని కమ్మదనాన్ని
రంగరించి వెన్నముద్దలు నీకు
తినిపించాలని ఆత్రుత పడితే
ఆకలిగొన్నవారికి అన్నం పెడితే చాలు
పదునాల్గు భువనాల్నీ దాచుకున్న
నీ బొజ్జ నిండి పోతుందన్నావ్ !
నా కళ్ళ వాకిళ్ళ నుండి నా హృదయ
బృందావనిలో అడుగిడతావని
కలలు కంటున్న వేళ ....
నేను రాధమ్మను !
మోహనాకారుడవైన నీకు
ముగ్ధ మనోహరపరిమళభరిత
అధర సుధను నీకర్పించాలని
నిన్నాహ్వానిస్తే ..
హృదయ నైర్మల్యమే నీకు
నివేదన అన్నావ్ !
రత్నమణి మాణిక్యాలకు తూగనివాడవు
తులసీ దళానికే తూగావని
తెలుసుకున్న వేళ ....
నేను మీరానై ..
మురళీ లోలుడవైన నిన్ను
మధుర గాన లహరిలో
ఓలలాడిద్దామని సంకల్పిస్తే
కన్నయ్యా అన్న పిలుపే చాలు
కళ్ళముందు సాక్షాత్కరిస్తానన్నావ్ !
భగవంతునిగా కొలుస్తానంటే
నేస్తానివై నా చెంతే నిలుస్తానన్నావ్
నాకు తోడూనీడవయ్యావ్
ధన్యురాలిని కృష్ణయ్యా !
Friday, August 7, 2009
ఈ రోజు ప్రత్యేకత !
ఈ రోజుకు ఒక ప్రత్యేకత ఉందట !
అది పన్నెండు గంటల ముప్పై నాలుగు నిముషాల యాభై ఆరు సెకన్ల సమయం ప్రత్యేకమైనది .
12.34.56 7/8/09
1 2 3 4 5 6 7 8 9
ఇటువంటి సమయం చాలా అరుదుగా వస్తుంది .కనుక ఫ్రెండ్స్ ఈ అరుదైన సమయాన్ని మెమొరబుల్ గా ఎలా మలచుకుంటారో మీ ఇష్టం .
అది పన్నెండు గంటల ముప్పై నాలుగు నిముషాల యాభై ఆరు సెకన్ల సమయం ప్రత్యేకమైనది .
12.34.56 7/8/09
1 2 3 4 5 6 7 8 9
ఇటువంటి సమయం చాలా అరుదుగా వస్తుంది .కనుక ఫ్రెండ్స్ ఈ అరుదైన సమయాన్ని మెమొరబుల్ గా ఎలా మలచుకుంటారో మీ ఇష్టం .
Sunday, August 2, 2009
మీరెక్కడ ??
గుర్తుకొస్తూంటాయి ఆనాటి రోజులు ...
మన స్నేహ బంధం ....
చిన్ననాడే చిగురించిన మన అనుబంధం !
కలకాలం వీడిపోదనుకున్న సుమగంధం ..
బదిలీ రూపంలో విధి ఆడింది నాటకం
విడిపోయాం మన నలుగురం .
దూరమౌతున్నప్పుడు మనం
కలిసి ఏడ్చిన ఫ్లాట్ ఫాం......
ఎందర్నిలా విడదీసి మూటకట్టుకుందో పాపం!
మీ జాడ తెలియక తల్లడిల్లిన వైనం
మీకు తెలీదేమో నేస్తం !
ఈనాటికీ నామదిలో మీస్థానం పదిలం
మీకోసం వెదుకుతూనే ఉంటాను
నా జీవితపు చివరి మజిలీ వరకూ
గడువు పూర్తై నే వెళ్లి పోయాననుకో ....
అయినా ఫరవాలేదు నేస్తం
ఇంకా ఆరు జన్మలుంటుంది నాకు
మిమ్మల్ని కలిసే అవకాశం !!
**చిన్ననాడే నాన్నగారి బదిలీ కారణంగా విడిపోయిన నా స్నేహితులు లలిత , పరిమళ , కిషోర్ లకు ఎక్కడున్నా స్నేహపూర్వక శుభాకాంక్షలు .
Subscribe to:
Posts (Atom)