అక్కినేని నాగేశ్వరరావుగారికి నేను వీరాభిమానిని కాకపోయినా అప్పుడప్పుడూ ఆయన పాత చిత్రాలను చూస్తూ ఉంటాను. ఆయన చిత్రాలు చూస్తున్నప్పుడల్లా ఆయనలోని మహానటుడ్ని చూసి అబ్బురపడిన సందర్భాలు చాలానే వున్నాయి. ఈమధ్యే అటువంటి ఆణిముత్యంవంటి చిత్రాన్ని చూడటం జరిగింది. అదే "మరపురాని మనిషి". విశ్వాసానికి, మానవీయవిలువలకు అద్దంపడుతూ తీసిన ఈ చిత్రాన్నిచూస్తున్నంతసేపూ నాగేశ్వరరావుగారు ఆపాత్రలో నటిస్తున్నారనే అనిపించదు. చిన్నతనం నుండే అన్యాయాన్ని సహించని,ముక్కుసూటి మనిషిగా కష్టజీవిగా బాబు పాత్రలో జీవించినతీరు చిరస్మరణీయం! ఒకరోజు ఒక కుటుంబం అభిమానంతో పెట్టిన పట్టెడన్నానికి బదులుగా ఆకుటుంబ పెద్ద చనిపోయి తల్లీ బిడ్డలు కష్టంలో వున్నప్పుడు వారిని ఆదుకోవటానికి తన జీవితాన్ని ధారపోసిన రిక్షాఅబ్బిగా.....చివరికి తాను పెంచిన అమ్ములే తనను చీత్కరించినా క్షమించి ఆమె వివాహం జరిపించి కానుకగా విశ్వాసానికి ప్రతీక ఐన కుక్కబొమ్మ కానుకగా ఇవ్వడం చూసినప్పుడు కంటతడి పెట్టనివారు వుండరు. ఎక్కడో లేడులే దేవుడు మమతలున్న మనసులో కొలువుంటాడు... అంటూ ఆనాడు మరపురాని మనిషిగా నటించారు ఈనాడు మరపురాని మనిషిగా నిష్క్రమించారు.తెలుగు సినిమాఉన్నంతవరకూ ఆయన మరపురాని మనిషిగానే వుంటారు. ఆయన ఆత్మకుశాంతికలగాలని ప్రార్ధిస్తున్నాను.
No comments:
Post a Comment